Onze oude Landcruiser krijgt een broertje.
Door: Marian
Blijf op de hoogte en volg Marian en Joost
16 Juni 2012 | Nederland, Middenbeemster
Het begon er mee dat Joost eigenlijk al jaren ontevreden is over onze oude gele Toyota Landcruiser. Op de snelweg kan hij bergaf en wind mee 100, maar in andere omstandigheden zijn wij een bron van irritatie voor de vrachtwagens achter ons.
Op een rustige vrijdag zat ik op mijn werk bij Jeugdzorg, toen Joost me opgetogen belde. Hij had in België een oude Toyota Landcruiser gezien, ongeveer net zo oud als de onze, precies dezelfde, maar met een snellere motor. Een buitenkansje, hij ging er even naar kijken en als het wat was kocht hij hem. Enigszins overrompeld vroeg ik nog naar de prijs. Maar € 16.500,--, een koopje, we konden onze eigen auto makkelijk voor € 12.000,-- verkopen, dan hadden we 'm bijna voor niks.
's Avonds belde hij nog even om vast te melden: ik ben over een uurtje thuis en ik heb 'm gekocht. Daarmee begon een spannende tijd. De oude auto moest opgeknapt voor de verkoop en daar ging de nodige tijd en geld in zitten. Alles op Joost zijn manier, goedkoop en praktisch. Zoals het met de hand verven van de auto onder een plastic tentje met daarin een petroleumkacheltje zodat de auto weer mooi geel op zou drogen.
De nieuwe auto moest klaargemaakt voor de reis en daar ging de nodige tijd en geld in zitten. Gelukkig was het regenachtig weer, dus weinig schilderklussen en genoeg tijd, want er bleek nog heel wat te moeten worden vernieuwd, zoals het gebroken verenpakket en de koppeling.
Nu zijn we vijf maanden verder en allebei de auto's zijn klaar. De oude auto is nog niet verkocht. Aan de nieuwe is inmiddels nog zo'n € 7.000,-- euro versleuteld. Wie wil doneren, zal ik ons gironummer mailen.
Maar goed, we zijn er klaar voor. Niet met de rode zware camper deze keer, we verwachten slechte tot geen wegen en er zal af en toe wel een rivier zonder brug overgestoken moeten worden. Maar de kleine witte huif is omgetoverd tot een prachtig geïsoleerd huisje, met een comfortabel bed en een heus keukentje met kastjes, laatjes en een driepits gasstel. Boven het houten aanrecht met ingezaagd wasteiltje hangt een jerrycan met water en een kraantje. Voor de bezorgde vriendinnen: er is een klein gaskacheltje. Als we twee stokken uitschuiven en daar een op maat gemaakt zeil overheen gooien hebben we nog een serre waar we zelfs kunnen staan en bewegen. Ik voel me een koningin met al dit comfort.
Het plan is dus om in een maand via Oekraïne en Kazachstan naar Mongolië te reizen, daar trekken we een maand rond met twee gidsen en daarna gaan we - mogelijk via het Baikalmeer - bovenlangs terug met wat er dan nog van de groep over is.
Mijn eerste verwachting is dat het wat saai zal zijn, ik zie mezelf vooral naast Joost in de auto een boekje lezen en af en toe naar buiten kijken, naar de lege steppe.
Als ik een internetcafé zie, er is elektriciteit en ik kan het Russische toetsenbord ontcijferen, zal ik jullie berichten. Als er tenminste iets te melden valt.
Tot dan een hartelijke groet!
Op een rustige vrijdag zat ik op mijn werk bij Jeugdzorg, toen Joost me opgetogen belde. Hij had in België een oude Toyota Landcruiser gezien, ongeveer net zo oud als de onze, precies dezelfde, maar met een snellere motor. Een buitenkansje, hij ging er even naar kijken en als het wat was kocht hij hem. Enigszins overrompeld vroeg ik nog naar de prijs. Maar € 16.500,--, een koopje, we konden onze eigen auto makkelijk voor € 12.000,-- verkopen, dan hadden we 'm bijna voor niks.
's Avonds belde hij nog even om vast te melden: ik ben over een uurtje thuis en ik heb 'm gekocht. Daarmee begon een spannende tijd. De oude auto moest opgeknapt voor de verkoop en daar ging de nodige tijd en geld in zitten. Alles op Joost zijn manier, goedkoop en praktisch. Zoals het met de hand verven van de auto onder een plastic tentje met daarin een petroleumkacheltje zodat de auto weer mooi geel op zou drogen.
De nieuwe auto moest klaargemaakt voor de reis en daar ging de nodige tijd en geld in zitten. Gelukkig was het regenachtig weer, dus weinig schilderklussen en genoeg tijd, want er bleek nog heel wat te moeten worden vernieuwd, zoals het gebroken verenpakket en de koppeling.
Nu zijn we vijf maanden verder en allebei de auto's zijn klaar. De oude auto is nog niet verkocht. Aan de nieuwe is inmiddels nog zo'n € 7.000,-- euro versleuteld. Wie wil doneren, zal ik ons gironummer mailen.
Maar goed, we zijn er klaar voor. Niet met de rode zware camper deze keer, we verwachten slechte tot geen wegen en er zal af en toe wel een rivier zonder brug overgestoken moeten worden. Maar de kleine witte huif is omgetoverd tot een prachtig geïsoleerd huisje, met een comfortabel bed en een heus keukentje met kastjes, laatjes en een driepits gasstel. Boven het houten aanrecht met ingezaagd wasteiltje hangt een jerrycan met water en een kraantje. Voor de bezorgde vriendinnen: er is een klein gaskacheltje. Als we twee stokken uitschuiven en daar een op maat gemaakt zeil overheen gooien hebben we nog een serre waar we zelfs kunnen staan en bewegen. Ik voel me een koningin met al dit comfort.
Het plan is dus om in een maand via Oekraïne en Kazachstan naar Mongolië te reizen, daar trekken we een maand rond met twee gidsen en daarna gaan we - mogelijk via het Baikalmeer - bovenlangs terug met wat er dan nog van de groep over is.
Mijn eerste verwachting is dat het wat saai zal zijn, ik zie mezelf vooral naast Joost in de auto een boekje lezen en af en toe naar buiten kijken, naar de lege steppe.
Als ik een internetcafé zie, er is elektriciteit en ik kan het Russische toetsenbord ontcijferen, zal ik jullie berichten. Als er tenminste iets te melden valt.
Tot dan een hartelijke groet!
-
16 Juni 2012 - 10:39
Maja:
Ik zal jullie weer met veel interesse volgen. -
16 Juni 2012 - 18:33
Marian :
Dat hoop ik Maja, want jij bent de belangrijkste contactpersoon in Nederland voor als er problemen zijn!
Liefs,
Marian
Voor anderen: nee, ik ben nog niet weg. Je kunt de gegevens lezen als je op ''Reis' klikt, daar staat wanneer we vertrekken en terugkomen. -
16 Juni 2012 - 19:10
Irina:
OOOOOOoooooooh wat zou ik graag MEEGAAN!!!
Naja, dat wordt wegdromen bij je geweldige reisverslagen maar weer...
Ook smullen -
17 Juni 2012 - 10:57
Rosemarijn :
Lieve Marian, Ook wij zullen jullie vanuit Groningen met veel liefde en aandacht volgen. Kaasjes en wijntjes wachten op jullie. We kunnen misschien ook een feestje vieren voordat jullie vertrekken? Dan hebben we telkens iets om samen aan terug te denken. Erna is ook fijn, dan hebben we iets moois in het vooruitzicht. Liefs, Rosemarijn -
17 Juni 2012 - 19:13
Joyce Van Der Wal:
Hoi Marian en Joost,
Leuk te horen dat jullie weer op pad gaan. Ik verheug me nu al op het reisverslag. Je had schrijfster moeten worden. Wat kan je dat goed en met zoveel humor, ik heb in vreselijk gelachen.
groetjes en tot horens
Joyce -
17 Juni 2012 - 21:35
Lydia:
Lieve Marian,
Na het teleurstellende voetbal van vanavond, nog even mijn mail gecheckt. En daarin jouw eerste reisverslagje van de hopelijk vele die nog zullen volgen. Mocht ik een grote som geld ergens winnen, zal ik een donatie doen ten gunst van jullie nieuwe mobiel hoor. Ik wens jullie veel reisplezier en een voorspoedig trip.
By the way: Ik sta op het punt om BJAA Noord te verlaten. Ik blijf wel binnen het bedrijf en heb op dit moment 2 opties lopen. Beiden zijn leuk. Het wordt tijd voor een move!
Kus kus van Liedje -
06 Juli 2012 - 07:27
Lia Welsing.:
Dit vind ik leuk Marian ,dat ik nu je reisverslagen kan volgen. Ik kijk er echt naar uit,spannend en benieuwd wat er komen gaat. Xxx -
09 Juli 2012 - 05:25
Hetty:
Saaie steppen? Welnee, prachtig boeiend landschap, wonderlijke kleuren, geweldige vergezichten. Marian, je zult het allemaal wel zien!
Groetjes van Hettyenhenk.waarbenjij.nu -
15 Juli 2012 - 16:04
Benne Veldman:
Hi Marian,
Als centrale coordinator in Nederland begin ik nu ook kriebels te voelen.(gekheid)Van Sabine heb ik de lijstjes met namen van deelnemers en van thuisblijvers gekregen.Zelf aangevuld met enkele ontbrekende e-mailadressen.Sabine stuurt nadere info aan alle thuisblijvers ,zodat zij elkaar kunnen informeren als dat nodig mocht zijn.
Jullie gaan een prachtige reis maken en het zou mij verwonderen als je saaie dagen gaat beleven.Als ik het deelnemersveld overzie,de verschillende auto s en de voorbereidingen dan gaat het eerdaags zodanig los dat de adrenaline regelmatig zorgt voor spannende tijden en avonturen.Reken maar!En dat is ook goed voor het groepsgevoel onderweg.
groet Benne -
16 Juli 2012 - 14:00
Brigitte:
Marian, jammer genoeg kon ik je vrijdag jl. geen persoonlijke knuffel geven en goede reis wensen. Goed, dat je me de website vertelde, want nu kan het alsnog. HEEL VEEL PLEZIER OP JULLIE REIS. Ik zal dapper zonder jou zingen (snif) en zie je dan bij het Best of Britain-project vast en zeker weer!
Brigitte -
17 Juli 2012 - 19:31
Heleen Smit:
Hoi Marian en Joost.
Als moeder van Berthus, die inmiddels al heel wat beleefd heeft, wil ik jullie een hele fijne reis toewensen. ik reis in gedachte met jullie mee en blijf alles zo goed mogelijk alles volgen.
Zorg goed voor elkaar en ik wens dat jullie weer veilig terug komen.
Geniet ervan.
Hartelijke groet van Heleen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
